Even voorstellen natuurlijk

 

Ik ben Tanya Keijer en woon met mijn partner en onze 2 kinderen in Hoorn (NH). Na de geboorte van ons eerste kind kreeg ik een lawine van gevoelens over me heen die voor mij teveel waren. Er gebeurde heel veel in een hele korte tijd. De zwangerschap verliep gelukkig goed. De bevalling was echter een ander verhaal. Maar gelukkig leek alles goed te gaan met ons nieuwe wonder. Na 2 dagen moest hij echter onverwacht naar het ziekenhuis, hij kreeg niet genoeg vocht binnen. Het ging niet goed met hem. Wat er precies was wisten ze niet, onderzoeken leken geen uitsluitsel te kunnen geven. Wanhopige tijden maakten uiteindelijk gelukkig plaats voor hoop. Hij begon op eigen kracht vocht tot zich te nemen en toen alles echt goed ging mochten we eindelijk naar huis. Met ons kleine ventje ging het gelukkig vanaf dat moment steeds beter. Maar niet met mij....

 

Roze wolk? Waar dan!

 

Roze wolk? Echt niet! Een zwarte wolk was het! Pikzwart!

Tuurlijk was ik enorm blij dat het met hem echt heel goed ging. Maar vanaf dat moment kwam alles van de afgelopen weken als een lawine over me heen. Veel verdriet, angst en onmacht overspoelden me. Van zowel de zorgen over ons kindje als de ervaringen van de nare bevalling. En de vermoeidheid speelde ook zeker mee, ik was bekaf! Psychisch trok ik het niet meer, ik was op, compleet op.

 

Ik ervaarde dat er mensen in mijn omgeving waren die dit niet begrepen. Alles was nu toch goed? Iedereen is toch weer gezond? Lichamelijk wel, ja, dat klopt. Psychisch niet. Ik had een hoop te verwerken. Ik was verbaasd en ook teleurgesteld dat sommigen mij niet begrepen. Dit heeft geen positief effect gehad op mijn herstel. Ik voelde me ook schuldig. Schuldig omdat ik zogenaamd alleen maar blij hoorde te zijn. Mijn gevoelens die ik had mochten er niet zijn. Ik schaamde me er zelfs voor omdat ik begon te geloven dat ik echt alleen maar gelukkig hoorde te zijn. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik dan vooral maar mooi weer ging spelen. Ik ging ook gewoon naar mijn werk toen mijn bevallingsverlof afgelopen was. Ik zette mezelf en mijn gevoelens volledig aan de kant.

 

Dat werkt dus niet hè. Maar ja. Wist ik veel!

 

Op een gegeven moment kwam ik een oude bekende tegen. We kletsten wat bij en zij vertelde me dat ze mensen helpt met depressieve gevoelens. Ik voelde een kleine opluchting en heel voorzichtig vroeg ik of je dat ook kan krijgen als je een gezond kindje hebt gekregen. En vanaf dat moment heb ik haar hulp aangenomen en ben ik actief met mijn herstel aan de slag gegaan.

 

En zo leerde ik heel veel over mezelf. Ook kwamen er onverwerkte dingen naar voren waar ik mee aan de slag ging. Ik leerde dat mijn gevoel er mag zijn, welk gevoel dat dan ook is. Ik leerde ook dat iedereen eigen grenzen heeft en dat je daar tegenaan kan lopen als daar te vaak overheen wordt gegaan. Ik leerde dat iemands waarheid niet per se mijn waarheid hoeft te zijn. Ik leerde mezelf kennen!

 

Eindelijk, ik kreeg hoop!

 

Het herstel heeft wel een tijdje geduurd, en dat komt mede doordat ik te lang heb gewacht met hulp zoeken. Na 2 jaar zat ik eindelijk gelukkig echt goed in mijn vel. Ik begon te genieten van het leven, echt te genieten. En weer twee jaar later durfden we het aan om voor een tweede kindje te gaan. En het ging goed! De bevalling was gelukkig een bevalling zonder nare bijkomstigheden. En we hadden een kerngezond kindje. Wat waren we blij!

 

Ik heb enorm veel geleerd in deze periode van mijn leven. De reden dat ik hier nu andere vrouwen in ondersteun is omdat ik graag zie dat moeders zich zo prettig mogelijk voelen tijdens deze bijzondere tijd en echt kunnen genieten van hun kindje. Het komt nu eenmaal vaak voor dat een vrouw enige vorm van depressieve gevoelens ervaart tijdens of na de zwangerschap. Hulp inschakelen is normaal. Het taboe mag eraf. Met goede ondersteuning en begeleiding kan er zoveel verschil zijn! Ook voor de baby is het belangrijk dat de moeder lekker in haar vel zit. Want ook als het kindje nog niet geboren is heeft de stemming van de moeder invloed op de baby. En ik wil graag, zo graag, dat elk gezin begint met een fijne start!